వీపున దూసెనటంచు చూచితిన్
సాహితీమిత్రులారా!
కూచిమంచి తిమ్మకవి రసికజనమనోరంజనము చదివి
ఒక వేశ్య ఆయనను అమితంగా అభిమానించినది.
ఆయన ఒకానొక రోజు ఆ వీధి వెంట వెళుతూండగా గమనించిన ఆమె
ఆయనను అమాంతముగా కౌగిలించుకొన్నది.
ఆయనా పరమ నైష్టికుడాయె వెంటనే ముఖాన్ని వెనక్కు త్రిప్పుకున్నాడట.
అంతలో ఆమె ఈ విధంగా అడిగిందట.
చతురులలోన నీవు కడు జావటంచును నెంచి కౌగిలిం
చితి నిటు మారుమోమిడగ చెల్లునె యో రసికాగ్రగణ్య
దానికి తిమ్మకవిగారు
ఈ విధంగా ప్రత్యుత్తరమిచ్చారట.
అ
ద్భుతమగునట్టి బంగరపు బొంగరపుంగవబోలు నీ కుచ
ద్వితయము ఱొమ్మునాటి అల వీపున దూసెనటంచు చూచితిన్
No comments:
Post a Comment