రైలుబండిలో వైతాళికులు - 5
సాహితీమిత్రులారా!
నిన్నటి తరువాయి..........
"పతితులార
భ్రష్టులార
దగాపడిన తమ్ములార
ఏడవకండేడవకండి
వచ్చేశాయ్, విచ్చేశాయ్
జగన్నాథ
జగన్నాథ
జగన్నాథ రథచక్రాల్
వచ్చేశాయ్, విచ్చేశాయ్......"
అని శ్రీశ్రీ కంఠం రైలు పెట్టి మార్మోగింది.
అంతా బిక్కు బిక్కుమంటూ నిశ్శబ్దంగా చూస్తున్నారు.
"ఏమిటయ్యా - మా టికెట్లుగాని నీ జేబులో వున్నాయా?
అంతలా భరోసా యిస్తున్నావ్ "
అని సూటిగా అడిగారు విశ్వనాథ.
"ఇతరేతర కారణాల వల్ల నేనేమీ చెప్పదల్చుకోలేదు"
ముక్తసిరిగా అన్నారు శ్రీశ్రీ-
టి.టి.ఇ. మాత్రం గేటు వైపు జారుకున్న గణపతిశాస్త్రిగారిని నిలదీశాడు.
టికెట్ కోసం చెయ్యి జాపగానే - టికెట్లవాడి అరచెయ్యి సాగదీసి నవ్వబోతూ
"అరెరె... వండర్ ఫుల్...ఇది చెయ్యి కాదు...అయ్యా తమరు నమ్మాలి - నేను తిరిగొచ్చేప్పటికి మీరిక్కడ వుండరు.. ఆ రేఖ మహత్యం అలాంటిది"- గణపతిశాస్త్రి గారు లౌక్యానికి టి.టి.ఇ.పడిపోయాడు. కొంచెం సిగ్గుపడి చెయయి వినయంగా అందించాడు. శాస్త్రిగారు ఏకధాటిగా వున్నవీ లేనివీ చెప్పి టికెట్ గండం తప్పుకున్నారు.
శ్రీశ్రీ వంతు వచ్చింది. టికెట్ లేదు. పైగా అందరికీ భరోసా ఇవ్వడం కూడాను. ఇదంతా గమనించి -
"ఎవరు మీరు?" అన్నాడు టి.టి.ఇ.వాడు.
"భూతాన్ని
యజ్ఞోపవీతాన్ని
వైప్లవ గీతాన్ని నేను -"
"కవిత్వంలో దేనికి? తెలుగులో చెప్పరాదుటయ్యా? అన్నారెవరో.
"నేను శ్రీశ్రీని. ఈశతాబ్దం నాది"
"కావచ్చు. కాని ఈ రైలు శ్రీ సర్కారువారిది" - అన్నాడు టి.టి.ఇ.
"మొన్నటి దాకా తెలుగు సాహిత్యం నన్ను నడిపింది. ఇప్పుడు దాన్ని నేను నడుపుతున్నాను......"
"అవచ్చు. కాని ఈ రైళ్లని ఇండియన్ రైల్వేస్ వారు నడుపుతున్నారు"
ఔను నిజం, ఔను సుమా నీవన్నది నిజం నిజం
అనేసి సీటుమీద కూచుని, నిట్టూర్చి మళ్లీ హరీస్ఛట్టో లోకి వెళ్ళిపోయారు.
తనంతట తానే ఎదురుపడి "నేనేమోనూ...సారీ. ఐ యామ్ మిస్టర్ నరసింహశాస్త్రి మొక్కపాటి ఆఫ మొగల్తూర్ - ఆథర్ ఆఫ్ బారిష్టర్ పార్వతీశం దిగ్రేట్.... "అని టి.టి.ఇ.కి ఘ్టిగా షేక్ హ్యాండిచ్చి పరిచయం చేసుకున్నారు.
"తర్వాణి అన్నం, ఆవకాయ, మంచినీళ్ళు, మరచెంబు పంటి కిందికి వుంటాయని మామిడి తాండ్ర, జంతికలూ తెచ్చుకున్నాను. బట్ టికెట్ ఫర్గాటెన్..."
(శ్రీరమణ పేరడీలు నుండి...........)