ఆడువారి మాటలకు అర్థాలె వేరులే
సాహితీమిత్రులారా!
ఒక పాంథుడు అరుగుమీద కూర్చొని ఉన్నాడు.
అతనితో ఒక కామిని ఇలా అన్నది.
వాణిజ్యాయ గతస్సమే గృహపతి ద్వార్తాపి నశ్రూయతే
శ్వశ్రూ: తద్భగినీ ప్రసూతి సమయే జామాతృ గేహం గతా
బాలాహం నవ యౌవనా కులవధూ: ఏకాకినీ మందిరే
సాయం సంప్రతి వర్తతే పథికహే! స్థానాంతరం గమ్యతామ్!
(కాళిదాసు శృంగారతిలకం లోనిది)
నా భర్త వ్యాపారానికై పరదేశం పోయినాడు
ఇంతవరకు కబురులేదు.
అత్త ఆయన చెల్లెలికి ప్రసూతి సమయంకావటంతో అల్లుని ఇంటికి పోయింది.
నవ యౌవనంలో ఉన్న నేను ఒంటరిగా ఇంట్లో ఉంటున్నాను.
ప్రొద్దు క్రుంకిపోతోంది.
ఓ పాంథుడా!
నీవు వేరొక చోటుకు వెళ్ళిపో
( అనగా వెళ్ళిపోతావేమో పోవద్దు అని- ధ్వని)
No comments:
Post a Comment