అసం గతం శుక మిహాపన యేతి వాచం

అసం గతం శుక మిహాపన యేతి వాచం

సాహితీమిత్రులారా!

వేంకటాధ్వరి కృత 
విశ్వగుణాదర్శములోని
ఈ శ్లోకం చూడండి-

అంసే సలీల మధిరోప్య శుకం స్వహస్తాద్
గోప్యా భయాకుల దృశ్ః కుతుకీ ముకుందః
అంసం గతం శుక మిహాపన యేతి వాచం
తస్యా విశమ్య స తదంశుక మాచకర్ష
                                                               (విశ్వగుణాదర్శము - 223)

శ్రీకృష్ణుడు ఒక గోపికయొక్క అంసము(భుజము) పైన,
శుకము(చిలుక)ను తన చేతితో నిలిపెను.
ఆమె భయపడుతూ
అసం గతం శుక మిహాపనయ
(భుజంపైనున్న చిలుకను తీయము)
అని అన్నది. ఆమె మాటలను విన్న కృష్ణుడు
ఆమె పైటను లాగాడట ఎందుకంటే
శుకం శబ్దానికి అం - దత్తం కావడం వల్ల
అంశుకము అయినది. అంశుకము అంటే పైట
- అని భావం