ఇచ్చోటనే ఇచ్చోటనే.....(అనుకరణ పద్యం)

ఇచ్చోటనే ఇచ్చోటనే.....(అనుకరణ పద్యం)

సాహితీమిత్రులారా!

రాగయుక్తంగా ఇచ్చోటనే అనగానే
శ్మశానవాటి అంకంలోని పద్యం
గుర్తుకు రాకమానదు. అది 
జాషువాగారి ఖండకావ్యంలోనిది.
ఇదే కదా దీనికి మల్లె కరుణశ్రీగారు
కూడ వ్రాశారు దీని తరువాత
చూడగలరు గమనించండి-

ఇచ్చోట నేసత్కవీంద్రుని కమ్మని 
     కలము, నిప్పులలోనఁ గఱఁగిపోయె
యిచ్చోట నేభూములేలు రాజన్యుని
     యధికారముద్రిక లంతరించె
యిచ్చోటనే లేఁత యిల్లాలి నల్లపూ
     సలసౌరు గంగలోఁ గలసిపోయె
యిచ్చోట నెట్టిపే రెన్నికం గనుఁగొన్న
     చిత్రలేఖకుని కుంచియె నశించె
ఇది పిశాచులతో నిటలేక్షణుండు
గజ్జె గదలించి యాడు రంగస్థలంబు
ఇది సరణదూత తీక్ష్ణమౌ దృష్టు లొలయ
నవనిఁ బాలించు భస్మసింహాసనంబు

పై పద్యానికి అనుకరణా లేక ఈ పద్యానికే
పైపద్యం అనుసరించబడిందా
అన్నది పక్కన బెడితే ఈ క్రింది పద్యం
కరుణశ్రీ గారి కరుణశ్రీ
కావ్యంలో బుద్ధుని తల్లి మాయాదేవి గర్భవతిగా
ఉన్నపుడు హిమాలయాలను చూపిస్తూ ప్రజాపతి గౌతమి
ఈ పద్యం చెబుతుంది -

ఇచ్చోటనే త్రోసి పుచ్చె వరూధినీ
     ప్రణయప్రబంధము పిచ్చి బ్రహ్మచారి
ఇచ్చోటనే "తిష్ఠనిడి" నిష్ఠగొనెమనో
     రథసిద్ధికై భగీరథ నృపుండు
ఇచ్చోటనే పొంగులెత్తి నేలకుదూకె
     అమృతంపువెల్లి గంగమ్మతల్లి
ఇచ్చోట నిచ్చోటనే పచ్చ విల్కాని
      కరగించె ముక్కంటి కంటిమంట
ఇచ్చటే యిచ్చటే హృదయేశ్వరునకు
కొంరాచూలి వలపులు గ్రమ్మరించె
అనుచు విద్యాధరాంగనలను దినమ్ము
చెప్పికొనుచు విహారముల్ సేయుదురిట